MECELLE-İ AHKAM-I ADLİYYE

1- KİTAB ÜL-BEY’ – KİTAB ÜL BÜYÜ Matbaa-i Amire 1286 77 S.
2- KİTAB ÜL-İCARAT Matbaa-i Amire 1287 48 S.
3- KİTAB ÜL-KEFALE Matbaa-i Amire 1287 15 S.
4- KİTAB ÜL-HAVALE/ KİTAB ÜR-REHİN Matbaa-i Amire 1288 7+12 S.
5- KİTAB ÜL-EMANAT Matbaa-i Amire 1289 18 S.
6- KİTAB ÜL-HİBE Matbaa-i Amire 1289 10 S.
7- KİTAB ÜL-GASB Matbaa-i Amire 1289 18 S.
8- KİTAB ÜL-HACE VEL İKRAH VES ŞÜFA Matbaa-i Amire 24 S.
9- KİTAB ÜS-ŞİRKET Matbaa-i Amire 1291 98 S.
10- KİTAB ÜL-VEKALE Matbaa-i Amire 1292 23 S.
11- KİTAB ÜS-SULH VEL-İBRA Matbaa-i Amire 1292 14 S.
12- KİTAB VEL İKRAR/KİTAB ÜD-DAVA Matbaa-i Amire 1293 15 S. / 16-35 S.
13- KİTAB ÜL-BEYYİNAT VET-TAHLİL Matbaa-i Amire 1293 32 S.
14- KİTAB ÜL-KAZA Matbaa-i Amire 1293 17 S.
Mecelle-i Ahkam-ı Adliye, Osmanlı Devleti tarafından Tanzimat döneminde çıkarılan, bazı İslam özel hukuku hükümlerinin Hanefi mezhebinin görüşleri doğrultusunda derlendiği bir kanundur. Kanun hem Türk hem de İslam hukuk tarihi bakımından önem taşımaktadır. Osmanlı Devleti’nde Mecelle’ye kadar hukuki uyuşmazlıklar fıkıh kitaplarından yararlanılarak çözümlenmiştir. Bu kitaplardaki hükümlerden daha çok borçlar, eşya ve yargılama hukukuna ilişkin olanların Mecelle kapsamında derlenmesiyle, Mecelle hukuki uyuşmazlıkların çözümünde temel bir kanun işlevi görmeye başlamıştır.