GÜLİSTAN TERCÜMESİ

Salgurlu hanedanından Ebu Bekir b. Sa‘d b. Zengi adına 656’da (1258) kaleme alınmıştır. Gerek kendi türü (makāme) içinde gerek sanat değeri bakımından taklit edilemeyen bir eser olan Gülistan münacat, na‘t ve yazılış sebebini anlatan bir önsözden sonra padişahların hal ve hareketlerini, dervişlerin ahlakını, kanaatin faziletini, susmanın faydalarını, aşk ve gençliği, güçsüzlük ve ihtiyarlığı, terbiyenin etkisini ve sohbet adabını konu alan sekiz bölüm halinde düzenlenmiştir. Bölümler, çok defa günlük hayatta karşılaşılan olaylar dikkate alınarak bunlardan ahlaki ve edebî sonuçlar çıkarılabilen hikayeler, nükteler ve beyitlerle süslenmiştir. Ancak bu hikaye ve nüktelerin her zaman bölümlerin muhtevası ile bağdaştığı söylenemez. Farsça ve Arapça şiirler yanında ayet, hadis ve atasözlerine de yer verilen eserde Sa‘dî, Abdullah-ı Ensari’nin, Maḳamat sahibi Hamidi’nin, Kelile ve Dimne mütercimi Ebü’l-Mealî Nasrullah-ı Münşi’nin seçili üslubunun etkisi altında kalmakla birlikte bunları daha yumuşatarak ve bir ölçüde sadeleştirmek suretiyle kendine has bir nesir üslubu meydana getirmiştir. 6403